پارچه تریکو چیست؟

مقدمه بررسی پارچه تریکو

در این مقاله به موضوع اینکه گپارچه تریکو یکی از مواد محبوب در صنعت پوشاک است که به دلیل ویژگی‌های منحصر به فردش مورد توجه طراحان و مشتریان قرار گرفته است. این نوع پارچه بافتی از نخ‌های مختلف تشکیل می‌شود و به دلیل خاصیت کشسانی و راحتی در استفاده، در تولید لباس‌های مختلف به کار می‌رود. در این مقاله به بررسی چیستی پارچه تریکو و ویژگی‌های آن می‌پردازیم.

پارچه تریکو (Knit fabric) یک نوع پارچه است که با استفاده از موضع دوقلوهای آن و درزهای متقاطع بین آنها، بافته می‌شود. پارچه تریکو از نخ یا نخ‌های مشابهی ساخته می‌شود که در طول محور عرضی پارچه قرار دارند. این نوع پارچه دارای الاستیسیته و انعطاف پذیری بیشتری نسبت به پارچه های بافته شده است و به خاطر این ویژگی‌ها معمولاً در پوشاکی مانند سویشرت‌ها، کاپشن‌ها، کلاه و دستکش‌ها استفاده می‌شود. همچنین، پارچه تریکو می‌تواند در بافتهای مختلفی مانند بافت تکنیکال، بافت رویا، بافت پلی استر و غیره تولید شود.

موارد استفاده پارچه تریکو

پارچه تریکو به دلیل خواص الاستیک و انعطاف‌پذیری که دارد، در انواع مختلفی از پوشاک و محصولات دیگر استفاده می‌شود. برخی از موارد استفاده رایج پارچه تریکو عبارتند از:

1. پوشاک: پوشاکی مانند سویشرت‌ها، تی‌شرت‌ها، پولوشرت‌ها، پیراهن‌ها، شلوارها و لباس‌های ورزشی معمولاً از پارچه تریکو ساخته می‌شوند. این نوع پارچه به دلیل انعطاف‌پذیری و راحتی که به بدن می‌بخشد، در پوشاک روزمره و لباس‌های ورزشی بسیار محبوب است.

2. لباس‌های زیر: پارچه تریکو معمولاً در تولید لباس‌های زیر مانند زیرپوش، ساپورت، شورت و شورتک استفاده می‌شود. این نوع پارچه به دلیل طراحی انعطاف‌پذیر و راحت در مناطق حساس بدن، برای استفاده روزانه یا در فعالیت‌های ورزشی مناسب است.

3. لباس‌های کودکان: به دلیل الاستیسیته و راحتی، پارچه تریکو برای تولید لباس‌های کودکان بسیار مناسب است. این نوع لباس‌ها معمولاً در لباس‌های پوشیدنی روزمره، لباس‌های خواب و لباس‌های ورزشی کودکان استفاده می‌شوند.

4. لوازم خانگی: پارچه تریکو در تولید لوازم خانگی مانند پتو، روبالشی، رومیزی و درزنده استفاده می‌شود. انعطاف‌پذیری و نرمی این پارچه، آن را برای استفاده در لوازم خانگی دلپذیر و محبوب می‌کند.

5. لوازم ورزشی: پارچه تریکو در تولید لوازم ورزشی مانند کاپشن‌ها، دستکش‌ها، کاورهای محافظ و کلاه‌های ورزشی استفاده می‌شود. این پارچه به دلیل خواص تنفس پذیری و انعطاف‌پذیری، مناسب برای استفاده در فعالیت‌های ورزشی مختلف است.

ضمناً باید توجه داشت که پارچه تریکو می‌تواند در بافت‌ها و ضخامت‌های مختلفی وجود داشته باشد، بنابراین میزان کاربرد آن در محصولات مختلف نیز متفاوت خواهد بود.

تفاوت پارچه تریکو و پارچه گردباف

پارچه تریکو و پارچه گردباف دو نوع پارچه با بافت‌های متفاوت هستند. در ادامه، تفاوت‌های اصلی بین آنها را توضیح می‌دهم:

1. نوع بافت: پارچه تریکو با استفاده از موضع دوقلوها و درزهای متقاطع بین آنها بافته می‌شود. این نوع بافت باعث می‌شود پارچه الاستیک و انعطاف‌پذیر باشد. در مقابل، پارچه گردباف با استفاده از موضع‌های گرد و بافتنده‌های عمودی و افقی بافته می‌شود. این نوع بافت معمولاً به پارچه ساختاری کمتر انعطاف‌پذیرتر می‌بخشد.

2. نوع نخ: پارچه تریکو معمولاً از نخ‌های مشابهی که در طول محور عرضی پارچه قرار دارند، ساخته می‌شود. این نخ‌ها می‌توانند از جنس‌های مختلفی مانند پنبه، پلی‌استر، نایلون و غیره باشند. در مقابل، پارچه گردباف ممکن است از نخ‌های مختلفی تشکیل شود و می‌تواند شامل نخ‌های پنبه‌ای، پلی‌استری، نایلونی و حتی ابریشم باشد.

3. استفاده و کاربرد: به دلیل الاستیسیته و انعطاف‌پذیری بیشتر، پارچه تریکو معمولاً در پوشاکی مانند سویشرت‌ها، تی‌شرت‌ها، پولوشرت‌ها و لباس‌های ورزشی استفاده می‌شود. در عوض، پارچه گردباف عموماً در پوشاکی مانند پیراهن‌ها، دامن‌ها، پالتوها و پوشاک با ساختاری کمتر انعطاف‌پذیر استفاده می‌شود.

4. شکل ظاهری: پارچه تریکو معمولاً دارای سلول‌های بافتی بوده و در صورت کشش، انجام می‌دهد. در مقابل، پارچه گردباف دارای ساختار صاف‌تر و یکنواخت تر است و در صورت کشش، کمتر انجام می‌دهد.

با این حال، در بازار ممکن است پارچه‌هایی با بافت ترکیبی از تریکو و گردباف وجود داشته باشند که ویژگی‌های مختلفی از هر دو نوع را دارند.